کلنبوترول چیست؟

(عوارض جانبی Clenbuterol - یک تجزیه و تحلیل شیمیایی)

 

بررسی ساختار شیمیایی کلنبوترول

در این بخش به بررسی ساختار شیمیایی آن می پردازیم عوارض جانبی Clenbuterol استروئید برای ارائه یک درک کامل از عملکرد آن قبل از بحث در مورد اینکه از کجا آمده است، چگونه اغلب در عمل پزشکی استفاده می شود و چه نوع افرادی معمولاً از آن استفاده می کنند. عوارض جانبی Clenbuterol رسما متعلق به "sympathomimetic" خانواده ترکیبات.

این نوع داروها نام خود را به عنوان یک نتیجه از تاثیر مستقیم خود را بر روی دستگاه عصبی سمپاتیک، از این رو نام آنها از کلمه سمپاتیک مشتق شده است.

برای تشخیص اینکه چگونه یک ماده سمیپوممیتیک ممکن است کار کند، ابتدا مهم است که بدانیم نقش SNS (سیستم عصبی سمپاتیک) در بدن چیست. ساده ترین راه انجام این کار این است که برای اولین بار تعریف کلمه "sympathetic" را مرور کنید؛ کاربرد قابل ملاحظه ای در این مثال این است که به معنای «نمایش یا تأیید به یک ایده یا عمل است».

چرخه کلنبوترول در بدن انسان

بنابراین، زمانی که CNS (سیستم عصبی مرکزی) SNS پس از آن واکنش می دهد با توجه به آن پاسخ (یا در "همدردی") و کمک می کند تا نشان می دهد "انتظار می رود" علائم فیزیکی مربوط به آن است.

به عنوان مثال اگر شما یک خرس سیاه را در وحشی قرار دادید، CNS بلافاصله این سناریو را با خطر قریب الوقوع در سطح عاطفی مرتبط می کند و سپس به SNS منجر می شود که نشانه های جسمی مرتبط با خطر را به وجود می آورد، یعنی افزایش ضربان قلب و افزایش آدرنالین / تعریق.

در واقع این پاسخ های اخیر است که SNS تا حدودی "متخصص" است - مسئول کلیه فعالیت ها و تعاملات مربوط به "ترموژنیک" پاسخ درون سیستم یعنی شتاب فعالیت و انتشار فعالیت های داخلی شتاب دهنده هورمون ها / آنزیم ها.

این فعالیت شتاب دهنده می تواند منجر به تعدادی از مزایای مثبت از جمله افزایش گردش خون، افزایش انرژی / تمرکز و افزایش میزان متابولیسم شود.

چگونه این فعالیت شتابزده اتفاق می افتد با استفاده از تعامل با مجموعه ای از گیرنده های بدن شناخته شده به عنوان گیرنده های آلفا و بتا است. این گیرنده ها بخشی از یک دسته گیرنده مهم شناخته شده به نام "adrenoreceptors"

به عنوان نام ممکن است به این معنی باشد، این نوع گیرنده های خاص به انتشار و استفاده از آن وابسته است آدرنالین، اجزای آن توسط SNS به عنوان بخشی از یک سیستم شناخته شده به عنوان "مبارزه یا پرواز"ساز و کار پاسخ (همانطور که قبلا در مورد به این معنی است که SNS در" همدردی "با CNS عمل می کند.)

در داخل زیر مجموعه های آلفا و بتا آدرنرژیک، در واقع هر گیرنده های مختلف 9 در هر گروه وجود دارد. به عنوان مثال، گروه گیرنده آلفا دارای گیرنده آلفا 1، گیرنده آلفا 2 و گیرنده آلفا 3 و غیره است در حالی که گروه بتا دارای گیرنده بتا 1، گیرنده Beta 2 و گیرنده Beta 3 و غیره است.

این گیرنده های شماره مجزا مسئول پاسخ های کمی متفاوت درون بدن هستند که در مورد چگونگی استفاده از آدرنالین و منجر به پاسخ آدرنال می شود.

در کل، گروه آلفا مسئول هدایت پاسخ های فیزیکی طبیعت "هیجان انگیز" از جمله اما نه محدود به تحرک واکسن است (در مقابل واستادلاک شدن در حالی که راه های هوایی و رگ های خونی "باز") و تحرک (در حالی که بدن قادر به انجام اقدامات خودبخودی و فوری) در داخل دستگاه گوارش است.

گروه بتا مسئول تظاهرات پاسخ های فیزیکی است که از طبیعت "حفظ شده" (حداقل از نقطه نظر آرامش)، از جمله واژینیت (همانطور که قبلا بیان شد)، کاهش حرکتی در دستگاه گوارش و آرام سازی عضلات صاف است. همچنین می تواند منجر به افزایش آنابولیسم (بیشتر در آن بعد) و افزایش خروجی قلب / لیپولیز شود.

چگونه این گروه ها به نتایج نهایی خود دست می یابند، از طریق تعامل با آنها است کاتلولامین ها. به عبارت ساده، این گروه به عنوان "سوخت" برای پاسخ های آدرنال به انجام می رسد. این طبیعت خود گیرنده های آلفا و بتا است که دیکته می کنند چگونه این "سوخت" استفاده می شود.